تاثیر تمرین هوازی بر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع دو: مرور نظام‌مند و فراتحلیل

Abstract

مقدمه: دیابت با تغییرات پاتولوژیکی زیادی در ارتباط است و آسیب‌های کبدی یکی از مهمترین پیامدهای دیابت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی بر آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع دو (T2D) می‌باشد. روش‌ کار: جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی منشر شده از پایگاه‌های اطلاعاتیPubMed ،Web of Science ، Scopus، ‌Magiran‌، Irandon،Noor Mags و Sid تا 25 دی‌ماه 1403 (14 ژانویه 2025) انجام شد. برای تعیین اندازه اثر، تفاوت میانگین WMD و فاصله اطمینان 95% با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون ایگر بررسی شد. یافته‌ها: در مجموع 17 مطالعه (با 18 مداخله تمرین هوازی) و تعداد 564 آزمودنی مبتلا به T2D فراتحلیل شدند و نتایج نشان داد مداخله تمرین هوازی در افراد مبتلا به T2D با کاهش معنادار ALT ]002/0P= ،(781/11- الی 519/2-)Iu/l 150/7 -=‌[WMD، AST ]001/0P= ،(461/6- الی 550/1-)Iu/l 005/4 -=‌[WMD و ‌HOMA ]017/0P= ،(163/1- الی 113/0-) 638/0 -= [WMDنسبت به گروه شاهد شد. اما تمرین هوازی با تغییر غیرمعنادار GGT ]008/0P= ،(952/8- الی 362/1-)Iu/l 157/5 -= [WMD همراه شد. نتیجه گیری: در مجموع، می‌توان تمرین هوازی را یکی از راهبردهای کارآمد در کاهش ATT، AST، GGT و HOMA در افراد مبتلا به دیابت T2D در نظر گرفت و پیشنهاد می‌‌شود از این روش برای بهبود ATT، AST، GGT و HOMA استفاده کنند.