اثر مکمل دهی امگا 3 بر حساس ترین شاخصهای پیشگویی کننده بیماریهای قلبی-عروقی(hs-CRP و IL-6) پس از تمرینات هوازی

چکیده مقاله

هدف این پژوهش، بررسی اثر مکمل دهی امگا 1 بر حساس ترین شاخص های پیشگویی کننده بیماری های قلبی- عروقی ) hs-CRP و IL-6 ( پس از تمرینات هوازی در مردان سالمند بود. در این مطالعه 13 مرد سالمند غیر ورزشکار در دامنه سنی 25 تا 35 سال از بین مردان سالمند به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه 3 نفره به ترتیب، گروه اول: تمرین + مکمل امگا 1، گروه دوم: تمرین + دارونما، گروه سوم: مکمل امگا 1 و گروه چهارم: دارونما قرار گرفتند. برنامه تمرینی 0 هفته و هر هفته 1 جلسه با مدت و شدت مشخص ) 22 تا 35 درصد حداکثر ضربان قلب( اجرا شد. مقدار مصرف مکمل امگا 1 روزانه 1 عدد کپسول 2555 میلی گرمی بود. خونگیری پس از 24 ساعت ناشتایی قبل از شروع تحقیق و 40 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. دادهها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آنالیز واریانس یکطرفه و - t وابسته در سطح معناداری 0.05 ≥ α تحلیل شد. یافته ها نشان داد پس از 0 هفته، تنها در گروه مکمل امگا 1 مقادیر hs-CRP با کاهش معناداری همراه بود ( 0.05 ≥ p(. در گروه تمرین هوازی+مکمل امگا 1، گروه تمرین هوازی+دارونما و گروه مکمل امگا 1 مقادیر شاخص های التهابی کاهش محسوسی یافت که از نظر آماری معنادار نبود ) 0.05 ≤ p (. هم چنین، در مقایسه بین گروه های پژوهش پس از 0 هفته، تفاوت معناداری در متغیرهای پژوهش مشاهده نگردید ) 0.05 ≤ p ( . بنابراین، می توان گفت مکمل دهی امگا 1 باعث کاهش معنادار شاخص التهابی hs-CRP در گروه مکمل امگا 1 شد . اما اثر تعاملی 0 هفته مکمل دهی امگا 1 و تمرین هوازی، تاثیر معناداری بر مقادیر hs-CRP و IL-6 نداشت. به نظر می رسد برای تغییرات معنادار در مقادیر حساس ترین شاخص های پیشگویی کننده بیماری های قلبی عروقی باید به عواملی - چون شدت، طول دوره تمرین و مقدار دوز مصرفی مکمل امگا 1 توجه داشت که خود لزوم مطالعات بیشتر را می نمایاند.