مروری تحلیلی بر وجه فعل و انواع آن به کمک کتب دستوری

Abstract

وجه فعل یکی از پنج ویژگی اصلی آن بهحساب میآید. وجه در لفظ به معنای جهت و سمتوسو اما در اصطلاح، تلقی گوینده از جریان وقوع فعل است . هرگاه گوینده از وقوع فعل با قطعیت سخن به میان آورد وجه اخباری است و هرگاه وقوع فعل را با الزام، تردید، آرزو و توصیه همراه کند وجه فعل التزامی است. وجه امری نیز صورتی از فعل است که با آن فرمانی داده میشود. فعل در زبان فارسی امروزه این سه وجه را داراست اما برخی از دستورنویسان از وجههای دیگری مانند: وجه مصدری، وصفی، تأکیدی، شرطی، تمنائی و وجوه خیال نیز یاد میکنند.در پژوهش حاضر همه این انواع به کمک کتاب های دستوری بررسی و تحلیل شده است و در نهایت نیز به این نتیجه رسیده است که وجه فعل در زبان فارسی تنها سه گونه اصلی دارد .