تحلیل ظرفیت پدیدار شناسی رویکرد به خداوند در نوبه الثانیه و الثالثه کشف الاسرار

چکیده مقاله

چکیده پدیدههای واحد برای هر شخص بـه شـیوه ای متفـاوت پدیـدار مـی شـوند و ایـن پدیدارشدن مطابق است با موقعیتهای پدیدارشـناختی متفـاوتی کـه هـر کـس برای دیدن آن چیـز واحـد اتخـاذ مـی کنـد . بـه اعتقـاد پدیدارشناسـان، متعلّـق شناسایی به خودیخود چیزی را آشکار نمیکنند ؛ این انسانها هستند که با نگـاه به اشیا و طریق ة ورود به روح جهان، آن را درمییابند. «کانت» نیز گفته است کـه ما چیزها را نه آنچنان که فینفسه هستند، بلکه آنچنان که بر مـا مـی نماینـد ، درک میکنیم. ارتباط ما با جهان، با عین جهـان نی سـت؛ بلکـه بـا جهـان اسـت نآ سان که بر ما مینمایند. نویسند ة «کشفالاسرار» نیز که با دو رویکرد شـرعی و عرفانی به پدیدههای موجود در آیات قرآن می نگرد، ناخودآگاه در هر یک از ایـن دو حوز ة فکری تحت تأثیر جهانبینیهای پذیرفته ةشد همان حوزه قرار گرفتـه و در واقع با قرار گرفتن در زاویه نگاه هر یک از رویکردهای شرعی یا عرفانی آیـات و پدیدههای منعکسشده در آنها در راستای دیدگاههای همان رویکـرد تفسـیر و تحلیل شده است. نمونهای از این رویکردهای دوگانه، در نگرش نویسـنده نسـبت به خداوند مشـاهده مـی شـود . از ایـن رو ایـن مقالـه بـر آن اسـت تـا بـا بررسـی ب صورتندی گفتمانی میبدی در دو نوبت شرعی و عرفانی کشفالاسرار، دوگانگی رویکرد نویسنده نسبت به «خدا» را تحلیل کند و جهانبینیهـای مطـابق بـا هـر حوز ة فکری (شرعی و عرفانی) در این اثر نسبت به این پدیـده را تحلیـل نمایـ . د این مقاله که با روش توصیفی - تحلیلی به پیش رفته ، به این نتیجه رس دی ه اسـت که «میبدی» در نوبتهای دوم و سوم کشفالاسرار از صورتبندیهـای گفتمـانی متفاوتی استفاده میکند تا متعلّق شناخت را متناسب با بافت هر یـک از ایـن دو گفتمان ارائه دهد