رابطة بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده از سوی معلم و درگیری تحصیلی: نقش واسطه‌ای خودتنظیمی تحصیلی

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای خودتنظیمی تحصیلی در ارتباط بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده از سوی معلم و درگیری تحصیلی بود. قابل‌ذکر است که پژوهش حاضر توصیفی از نوع هم‌بستگی است. گروه نمونه شامل 258 دانش‌آموز (129 دختر و 129 پسر) پایة سوم دورة دوم متوسطه شهر بیرجند بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. به‌منظور ارزیابی متغیرهای پژوهش از پرسش‌نامة درگیری تحصیلی ریو (2013)، پرسش‌نامة حمایت اجتماعی (CASSS2000) و پرسش‌نامة راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ) استفاده شد. یافته‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک‌شده از سوی معلم اثر مستقیم، مثبت و معناداری روی خودتنظیمی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان دارد. علاوه بر این، نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که حمایت اجتماعی ادراک‌شده از سوی معلم، از طریق نقش واسطه‌ای خودتنظیمی تحصیلی تأثیر مثبت و معناداری بر درگیری تحصیلی دانش‌آموزان دارد. در نتیجه می‌توان بیان کرد که درک حمایت معلم از جانب دانش‌آموزان دارای نقش بسیار مهمی در تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و افزایش سطح درگیری تحصیلی دانش‌آموزان است.