الگوی انگیزش فرزندآوری مبتنی بر تجارب زیسته خانواده‌های تک فرزند و بیشتر از دو فرزند

Abstract

نتایج مطالعات جمعیت‌شناختی حاکی از کاهش تمایل زوجین برای فرزندآوری است. این پدیده منجر به کاهش جمعیت می‌شود که آسیب‌های جبران ناپذیری برای آینده کشور به دنبال دارد. به‌همین دلیل هدف این پژوهش، تدوین الگوی انگیزش فرزندآوری مبتنی بر تجارب زیسته خانواده‌های تک فرزند و بیشتر از دو فرزند است. روش پژوهش در زمره پژوهش‌های کیفی قرار دارد و از نوع پدیدارشناسی توصیفی است. شرکت‌کنندگان در این پژوهش 32 زوج را شامل می‌شود که به روش نمونه‌گیری هدفمند از خانواده‌های دارای حداقل یک فرزند شهر مریوان در سال 1400 انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش، از روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده شد و روش 7 مرحله‌ای کلایزی، جهت تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد الگوی انگیزش فرزندآوری شامل ارزش‌ها، نگرش، نیاز، تقویت و شایستگی مربوط به زوجین است. باتوجه به نتایج می‌توان گفت با مداخله و تغییر این عوامل، انگیزش فرزندآوری زوجین تغییر خواهد کرد.