مقایسه سطح بازداری پاسخ در دانش‌آموزان ابتدایی نارساخوان تحولی ادراکی، زبان‌شناختی و عادی در خواندن

چکیده مقاله

هدف پژوهش حاضر مقایسه سطح بازداری پاسخ در دانش‌آموزان ابتدایی نارساخوان ادراکی، زبان‌شناختی و عادی در خواندن بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه‌ای بود. این پژوهش شامل سه جامعه آماری دانش‌آموزان پسر ابتدایی پایه سوم و چهارم نارساخوان ادراکی، نارساخوان زبان‌شناختی و عادی در خواندن در شهر مشهد بود.از هر جامعه 15 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.نمونه‌ برای جامعه اول و دوم به صورت هدفمند و برای جامعه سوم به صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند.نمونه‌ها از نظر هوش همتاسازی شدند.ابزارهای پژوهش آزمون‌های هوش ریون، ارزیابی توانایی خواندن فارسی، رنگ و واژه استروپ و برو- نرو بودند.داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد.نتایج نشان داد سطح بازداری پاسخ در سه گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری دارد.سطح عملکرد دو گروه نارساخوان هم در بازداری شناختی و هم در بازداری رفتاری به طور معناداری پایینتر از گروه عادی بود. بین دو گروه نارساخوان در هیچ کدام از متغیرهای پژوهش تفاوتی مشاهده نشد. بر اساس یافته‌ها، اگرچه در بازداری شناختی و بازداری رفتاری بین دو گروه نارساخوان تفاوتی وجود ندارد، ولی پایین بودن سطح بازداری‌ها در این دو گروه نسبت به کودکان عادی این ضرورت را ایجاد می‌کند که برای طراحی مداخلات توانبخشی، بازداری پاسخ مورد ارزیابی قرار گیرد.