نقش میانجیگری راهبردهای مقابله ای در ارتباط بین تعارض کار - خانواده و سازگاری زناشویی خانواده های نظامی

چکیده مقاله

سازگاری زناشویی یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر بقاء و دوام خانواده می باشد؛ بنابراین شناسایی عوامل مرتبط با آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجیگری راهبردهای مقابله ای در ارتباط بین تعارض کار - خانواده و سازگاری زناشویی خانواده های نظامی بود. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه پژوهش شامل کلیه خانوارهای نظامی شهر تهران در سال 1401 بود که از بین آنها 200 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامه سازگاری زناشویی (1976) ، پرسشنامه تعارض کا ر - خا نواده (2000) و مقیاس راهبردهای مقابله ای (1990) پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که تعارض کار - خانواده تأثیر منفی و مستقیمی بر سازگاری زناشویی دارد. همچنین راهبردهای مسئله مدار به شکل مثبت و راهبردهای هیجان مدار به شکل منفی با سازگاری زناشویی در ارتباط است. در نهایت فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در ارتباط بین تعارض کار - خانواده و سازگاری زناشویی مورد تأیید قرار گرفت و نتایج نشان داد که راهبردهای مقابله ای مسئله مدار به شکل مثبت و راهبردهای مقابله ای هیجان مدار به شکل منفی تأثیر میانجی در ارتباط بین دو متغیر مذکور دارند و می توان از نتیجه حاصل در ارتباط با زوجین شاغل برای بهبود سازگاری زناشویی استفاده کرد. Marital adjustment is one of the most important factors affecting the survival and durability of the family; Therefore, identifying factors related to it is of particular importance. The purpose of this study was to investigate the mediating role of coping strategies in the relationship between work-family conflict and marital adjustment of military families. The correlation research method was path analysis. The research population included all the military households of Tehran in 1401, from which 200 people were selected using the available sampling method and used the Marital Adjustment Questionnaire (1976), the Work-Family Conflict Questionnaire (2000) and the Coping Strategies Scale. (1990) responded. The results of data analysis showed that work-family conflict has a direct and negative effect on marital adjustment. Also, problem-oriented strategies and emotion-oriented strategies are negatively related to marital adjustment. Finally, the main hypothesis of the research based on the mediating role of coping strategies in the relationship between work-family conflict and marital adjustment was confirmed and the results showed that problem-oriented coping strategies have a positive and emotion-oriented coping strategies have a negative mediating effect. in the relationship between the two mentioned variables, and the result can be used in relation to working couples to improve marital adjustment.