عوامل مؤثر بر پایداری رابطه و رضایتمندی زوجین سازش یافته بعد از تقاضای طلاق: مطالعۀ پدیدارشناختی

چکیده مقاله

زمینه: زوجهایی که بعد از تقاضای طلاق بتوانند مجددا به سازگاری برسند، ممکن است رابطۀ متزلزلی داشته باشند که نیاز است با شناسایی و تقویت عوامل موثر بر رابطه، ثبات و رضایت از رابطه را بالا برد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفی عوامل موثر بر پایداری رابطه و رضایتمندی زوجین سازش یافته بعد از تقاضای طلاق انجام شد. روش: روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعۀ پژوهش، شامل کلیۀ زوجهای سازش یافته بعد از تقاضای طلاق شهر بیرجند از سال 1396 تا 1401 و مراجعه کننده به مرکز مشاوره راه نو بودند. بر اساس ملاکهای ورود به پژوهش، 7 زوج )14 نفر( به صورت هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرارگرفتند. فرایند انتخاب نمونه ها تا مرحلۀ اشباع نظری پیش رفت. داده های به دست آمده توسط روش کولایزی و نرم افزار مکس کیودا مورد تحلیل قرار گرفتند. کدگذاری داده ها به صورت باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته ها: در تحلیل تجارب مشارکت کنندگان 16 مضمون فرعی و 5 درونمایه اصلی شامل ویژگیهای فردی، ویژگیهای تعاملی/ارتباطی، عوامل خانوادگی، عوامل فرهنگی-اجتماعی و پایبندی به ارزشها شناسایی شد. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که مجموعه ای از عوامل فردی، بین فردی و اجتماعی در پایداری و رضایت زوجهای سازش یافته بعد از درخواست طلاق اثرگذار است.