بازخوانی سیستم تناسبات و هندسه کاربردی در معماری عصر تیموری

Abstract

خراسان بزرگ و ماوراءالنهر در دوره تیموری بستر تحولات عظیم در روند شکلگیری آثار معماری بوده است. همواره یکی از ویژگیهای معماری این دوره بهرهگیری از هندسه در طراحی ابنیه که دلیلی بر شکوه و عمودیت بنا است. معمار، با تکیه بر سیستم تناسبات رایج در دوره تیموری و تناسبات موجود در معماری ایرانی- اسلامی، سلایق شخصی خود را اعمال میکرد. با این وجود، آن چیزی که از حیث مطالعات معماری و باستانشناسی حائز اهمیت است، بازشناسی هندسه کاربردی و بهکارگیری پیمون و مقیاس رفیع در صناعات معماری عصر تیموری میباشد. در این پژوهش با تکیه بر رویکرد توصیفی- تحلیلی، اتخاذ منابع کتابخانهای و ثبت و مشاهده میدانی میتوان اظهار داشت که دوره تیموری عصر شکوفایی علوم دقیقه و ریاضیات کاربردی بوده و معماران از سیستم 5√( در طراحی آثار معماری استفاده میکردند.