تحلیل رقم نویسی پرتره یک درویش واقع در موزه توپقاپی‌سرای بر اساس تحلیل آثار منتخب کمال‌الدین بهزاد

چکیده مقاله

چکیده در بسیاری از نگاره های منتسب به بهزاد، بدون توجه به اسلوب و ساختار هنری وی، آثاری ب هاشتباه به این هنرمند نسبت داده شده است؛ به همین دلیل روش کار در فضا سازی، فیگور و تزیینات در آثار این هنرمند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و بررس ی آن ها اسلوب نگارگر را مشخص م یکند و یکی از فاکتورهای مهم در جهت شناسایی تابلوهای نقاشی است؛ از ای نرو هدف اصلی این پژوهش، بررسی شیوه های ترسیم تزیینات، فیگور و ملحقات آن و همچنین مقایسه پرتره های انسانی در آثار منتخب کمال الدین بهزاد، با هدف شناسایی تابلو نقاشی پرتر ه «یک درویش »، اثر نسبت داده شده به بهزاد است. این پژوهش ب هروش کیفی و به صورت توصیفی تحلیلی و تاریخی انجام پذیرفته و روش گردآوری اطلاعات برپایه مطالعات کتابخانه ای استوار شده است. فرضیه اصلی پژوهش بدی نصورت طرح می شود: با بررسی و تحلیل نمون هکارهای منتخب بهزاد، نگاره پرتره «یک درویش » اثر بهزاد نیست. نتایج بررسی نشان م یدهد، تزیینات فیگور و اشیای وابسته )لباس، کلاه، عمامه و غیره(، در هر دور ه می تواند نشانه های مشخصی برای شناخت آثار بهزاد باشد. با بررسی الگوهای تصویری و تزیینی و ارائه مستندات تحلیلی در جداول ارائه شده، پی برده م یشود که پرتره یک درویش واقع در موزه توپقاپی سرای استانبول، می تواند اثری از هنرمند دیگری باشد که به بهزاد نسبت داده شده است. این اثر از اسلوب ب هکاررفته در آثار بهزاد بهره نبرده است و دارای مشخصه های بارز آن نیست. این اثر بر طبق نشانه های موجود، احتمالاً متعلق به نقاشی عثمانی بوده است. نقاشان عثمانی تلاش م یکردند تا از نقاشان ایرانی نیز تأثیر بگیرند که تقابل نقاشی ایرانی با نقاشی غربی را در آثار این هنرمندان می توان مشاهده کرد. درنهایت با بررسی الگوهای تصویری و تزیینی نگاره ها، می توان به شناخت بهتری در آثار بهزاد رسید.