نویسندگان | سعید یوسفی,داود شریفی تبریزی,احمد آریافر |
---|---|
همایش | پنجمین کنگره ملی زغال سنگ ایران |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۲۱-۰۸-۳۱ |
محل برگزاری همایش | شاهرود |
شماره صفحات | ۰-۰ |
نوع ارائه | پوستر |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
خودسوزی زغالسنگ یکی از مهمترین چالشهای معدنکاری زغالسنگ است که به دلیل از بین رفتن مقدار قابل توجهی از ذخیره قابل استخراج یا دپوی زغالسنگ، موجب وارد آمدن خسارتهای جبران ناپذیر به شرکتهای معدنی و در مقیاس بزرگتر ضرر و زیان به اقتصاد کشور خواهد شد. چنانچه حریق ناشی از خودسوزی توسعه پیدا کند، موجب از بین رفتن تجهیزات و سازههای زیرزمینی شده همچنین بواسطهی تولید گازهای سمی موجب به خطر افتادن جان کارکنان معادن میشود. گرچه انتشار گازهای آلاینده ناشی از حریق زغالسنگ یک آلودگی نقطهای تلقی میشود اما در صورت عدم مهار و کنترل حریق، گازهای آلاینده منتشر شده موجب آلودگی اتمسفر در مقیاس جهانی خواهد شد. در این مقاله آثار زیست محیطی خودسوزی زغالسنگ مورد بررسی قرار گرفته است و راهکارهایی به منظور شناسایی مناطقی از معادن زیر زمینی که دچار خودسوزی شده بیان می¬گردد و در پایان روشهایی جهت پیشگیری و کنترل حریق ناشی از خودسوزی زغالسنگ ارائه خواهد شد.
کلیدواژهها: خودسوزی زغالسنگ، پیشگیری و کنترل حریق، اثرات زیست محیطی، انتشار گازهای آلاینده