| Authors | محمد بهنام فر,جواد رحماندوست |
|---|---|
| Journal | پژوهشنامه متون ادبی دوره عراقی |
| Page number | ۳۹-۵۴ |
| Serial number | ۳ |
| Volume number | ۳ |
| Paper Type | Full Paper |
| Published At | ۲۰۲۲ |
| Journal Type | Electronic |
| Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
Abstract
اهل‌عرفان اساساً‌با‌دو‌دیدگاه‌به‌جهان‌مینگرند:یکی‌دیدگاه‌آفاقی‌است‌و‌دیگری،دیدگاه‌انفسی.عارف‌در‌دیدگاه‌آفاقی وجود‌مطلق‌خداوند‌را‌در‌آیینة‌هستی‌میبیند.او‌در‌سیر‌آفاقی‌خود‌نهتنها‌با‌چشم‌سَر به‌مشاهدۀ‌مناظر‌جهان‌ظاهر‌مینشیند،بلکه با‌چشم‌دل‌در‌پسِ‌پردۀ‌موجودات‌به‌مشاهدۀ‌حقیقت‌آفرینش‌میپردازد.از‌نگاه‌مولوی،تمامی‌کائنات‌و‌اجزای‌آن‌در‌حال تحوّل‌و‌حرکت‌پیوستههستند.او‌در‌آثارش‌به‌مقولة‌سیر‌آفاقی‌و‌انفسی که‌در‌ادبیات‌عرفانی‌جایگاه‌مهمّی‌دارد، توجّه‌نشان داده‌وآنها‌را‌درهمتنیده‌معرّفی‌کرده است.موالنا‌درفیهمافیه‌سیر‌آفاق‌را‌مقدّمة‌سیر‌انفس‌دانسته‌و‌با‌مطرحکردن‌برداشتهای عرفانی‌خود‌از‌سیر‌آفاقی‌و‌عناصر‌آن،سیر‌انفسی‌را‌که‌همان‌شناخت‌حقیقت‌است،متذکّر‌میشود.در‌این‌پژوهش‌با‌استفاده‌از منابع‌کتابخانهای‌و‌به‌شیوۀ‌توصیفی-تحلیلی،موضوع سیر‌آفاقی‌و‌تفسیرهای‌مولوی‌ازآن‌در‌فیهمافیه‌بررسی‌شده‌است.یافتههای پژوهش‌نشان‌میدهد‌که در‌فیهمافیه‌سیر‌آفاقی‌و‌اجزای‌آن،نقشش‌مهمّشی‌در‌تییشین آمشوزه‌هشای‌عرفشانی‌موالنشا‌دارد‌و‌بخشش قابلتوجّهی‌از‌مثالها‌و‌تمثیلهاییکه‌در‌این‌کتاب‌و‌در‌جهت‌ملموسکردن معانی‌عرفانی‌و‌شناخت‌راه‌حق‌مطرح‌شده،مربوط به‌سیر‌و‌سفر است.
tags: ادبیات‌عرفانی،سیر‌آفاقی‌و‌انفسی،مولوی،فیهمافی