| نویسندگان | محمد بهنام فر,حسن روشان |
| نشریه | پژوهش های ادبیات تطبیقی |
| شماره صفحات | 162-200 |
| شماره سریال | ۷ |
| شماره مجلد | ۴ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | ۲۰۲۰ |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
هدف مقالۀ حاضر بررسی تطبیقی مفهومآزادی از دیدگاه مولاناو مکتب اومانیسم است. هم مولوی و هم
نظریه پردازان مکت اومانیسا به آزادی نگاهی ویژه دارند؛ ولی با توجه به خاسبتگاه متفباوت فکبری و اجتمباعی،
تعریف آنان از آزادی و راه رسیدن بدان متفاوت است؛ هرچند که گاهی نقاط مشترکی ها دارند.
بنابر تحقیق حاضر که به شیوۀ توصیفی ب تحقیقی و تحلیل محتوا انجام شده اسبت، مولبوی از منظبر دینبی و
نگاه عرفانی به آزادی می نگرد و بهترین نوع آزادی را بندگی خداوند و حریت و رها شدن از تعلقات زنبدان هبای
درونی می داند؛ البته به ابعاد اجتماعی آن نیز توجه می کند. از نگاه عرفا و ازجمله مولانا، تا انسان به آزادی درونبی
نرسد، به آزادی بیرونی ها دست نخواهد یافت. اومانیست ها با نگاه انسانمدارانۀ خبود معتقدنبد آزادی انسبان در
طبیعت و توسط خود او به دست می آید، نه از طریق قدرتی مافوق یا ماورائی. آنان به آزادی ببی قیدوشبرط انسبان
در حوزه های فکری، سیاسی، شخصی و بیان اعتقاد دارند و هیچ مانعی برای آن قبول ندارند
لینک ثابت مقاله