| نویسندگان | محمد بهنام فر,سیدجواد حیدری پورطراهان,مرادعلی واعظی,حبیب اله عباسی |
|---|
| نشریه | سبکشناسی نظم و نثر فارسی |
|---|
| شماره صفحات | 157-177 |
|---|
| شماره سریال | ۱۳ |
|---|
| شماره مجلد | ۵ |
|---|
| نوع مقاله | Full Paper |
|---|
| تاریخ انتشار | ۲۰۲۰ |
|---|
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
|---|
| نوع نشریه | چاپی |
|---|
| کشور محل چاپ | ایران |
|---|
| نمایه نشریه | isc |
|---|
چکیده مقاله
هر اثر ادبی برآمده از جامعه خویش است؛ جامعه امکان تولید یک اثر ادبی را فراهم میکند و در عین حال شرایط، چارچوبها و محدودیتهایی وضع میکند. میان جامعه و اثر ادبی روابط علّی و معلولی برقرار است؛ آثار ادبی بازتاب مستقیم یا غیرمستقیم رویدادها و مطالبات اجتماعیند. آثار طنز به دلیل رویکرد انتقادی خود بازتابی بهتر و شفافتر هستند و در مطالعات جامعه شناسانه اهمیتی دوچندان دارند. پس از انقلاب اسلامی طنز مکتوب به رغم رشد نسبی دچار فراز و فرودهایی شد که برخی از عوامل اجتماعی در آنها دخیل بود. این عوامل بر سه مولفه اصلی نویسنده، اثر و مخاطب و همچنین بر مولفه های دیگر از جمله نوع، مضمون، قالب و نحوه ارائه اثر تاثیر میگذارند. این تحقیق میکوشد به شیوه توصیفی و استنباطی تاثیر عوامل اجتماعی را بر مولفه های ذکر شده در طنز اجتماعی این دوره با دیدگاهی جامعه شناسانه بررسی نماید
لینک ثابت مقاله
