توجه به میراث فرهنگی و ادبی یک جامعه از مهمترین بقای آن جامعه می باشد که در پرتو آن بسیاری از ارزشها، آرمانها، آداب و افکار مردم یک سرزمین جان میگیرد و پویا میشود. زندگی شاعران و ادیبان نیز گوشه ای از این پهنه به شمار میرود چرا که رخدادهای زندگی، افکار و احساساتشان همگی در آثار آنان متبلور شده و قلم هایشان را به جهانی خاص سوق میدهد