اثر کود مرغی و عصاره جلبک بر برخی از ویژگی های زایشی جمعیت های گل نرگس (Narcissus tazetta L.)

Abstract

به منظور بررسی اثر جمعیت و کودهای آلی (کود مرغی و عصاره جلبک) بر برخی از ویژگی های زایشی گل نرگس (Narcissus tazetta L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل سه جمعیت سوخ نرگس شیراز، خوسف و طبس بود. فاکتور دوم، تیمارهای محلول پاشی شامل شاهد (آب مقطر)، دو سطح عصاره کود مرغی با غلظت-های 2 و 4 میلی¬لیتر در 1000 میلی‌لیتر آب و دو سطح عصاره جلبک با غلظت 1 و 2 میلی¬لیتر در 1000 میلی¬لیتر آّب بود. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد گل از سطح 2 در هزار جلبک حاصل شد و کمترین تعداد در تیمار شاهد به¬دست آمد. همچنین بیشترین تعداد گل مربوط به جمعیت خوسف و کمترین تعداد در جمعیت شیراز مشاهده شد. بیشترین قطر ساقه با مصرف جلبک به میزان 2 در هزار به¬دست آمد و کمترین این شاخص مربوط به تیمار شاهد بود. همچنین کاربرد جلبک به میزان 2 در هزار و کود مرغی سطح 4 در هزار بیشترین ارتفاع ساقه گل¬دهنده به¬دست آمد. بیشترین قطر گل مربوط به سطح 2 در هزار جلبک بود و کمترین این صفات در تیمار آب مقطر (شاهد) مشاهده شدند. بطور کلی نتایج نشان داد تیمارهای جلبک دریایی و کود مرغی تأثیر معنی¬داری بر صفات زایشی (تعداد گل، قطر و ارتفاع ساقه گل¬دهنده و قطر گل) داشت.