فرزندپروری: اهمیت ، ماهیت و سبک ها

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی آموزش مهارتهای زندگی بر روشهای فرزندپروری، در میان والدین است. طرح پژوهش مروری بوده و با توجه به جستجوی سایتها، مقالات، کتب و فصلنامه تهیه گردیده است. در دوههاخیر، رابطه بین شیوههای فرزندپروری و کارکرد فرزندپروی و کارکرد خانواده توسط پژوهشگران بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر شیوههای فرزندپروری مهارتهای فرزندپروری، سبکها و اصول فرزندپروری مورد مطالعه قرار گرفت. این مقاله به بررسی اثرات ابعاد مختلف فرزندپروری بر رشد و توسعه کودکان میپردازد. این اثرات شامل شکلدهی به شخصیت، اعتماد به نفس، هوش، استعدادها و مهارتهای اجتماعی کودکان است. مقاله بر این باور است که فرزندپروری منجر به ارتقاء تواناییهای فردی و اجتماعی، توسعه مهارتهای ارتباطی و حل مسئله، تقویت خودکنترلی و تنظیم هیجان، افزایش تواناییهای تصمیمگیری و مدیریت زمان، و توسعه اخلاقی و ارزشهای قوی میشود. به طور کلی، مقاله به نتایج مثبت فرزندپروری پرداخته و بر جلب توجه به این نکته تأکید دارد که فرزندپروری سالم و مؤثر میتواند به رشد و توسعه سالم فیزیکی و روانی کودکان، افزایش مهارتها و استعدادها، تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی، افزایش اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی، و تأثیر مثبت بر عملکرد تحصیلی و حرکت به سمت یک زندگی مؤفق و شادانه منجر شود. و همچنین میتواند روابط خانوادگی و اجتماعی را تقویت کرده و به تأسیس یک زندگی مؤفق کمک کند. نتیجه گیری: با توجه به نکات مهم این مقاله میتوان بیان داشت که فرزندپروری یک اصل مهم اجتماعی بوده و فرزندپروری نادرست سبب اتفاقات ناگواری در جامعه خواهد شد، تا جاییکه فرزندپروری را مقدم بر فرزند آوری شمردند.