اندازه اثر همیار تقلب بر عملکرد دانشجویان در آزمون الکترونیکی کرونایی

Abstract

همیار تقلب اصطلاحی بود که با فراگیری آموزش الکترونیکی کرونایی در برخی خبرگزاری¬ها بر سر زبان‌ها افتاد و واکنش¬های متفاوتی در جامعه دانشگاهی داشت. هدف پژوهش حاضر شناسایی اثر همیار تقلب احتمالی بر عملکرد تحصیلی دانشجویان است. با استفاده از روش پژوهش علی-مقایسه¬ای، عملکرد تحصیلی دانشجویان در یک آزمون الکترونیکی حضوری در نیمسال دوم سال تحصیلی 97 با همان آزمون در نیمسال دوم سال تحصیلی 98 با استفاده از آزمون تی مستقل مقایسه شد. یافته¬¬ها نشان داد میانگین نمره دانشجویان در آزمون الکترونیکی حضوری 11.36 و در آزمون الکترونیکی غیرحضوری(کرونایی) 9.76 بوده است. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت میان شرایط معنی-دار است(t=-252,df=102,p=0.006). اندازه اثر 0.5 به‌دست‌آمده نیز اندازه اثر قابل‌توجهی است. یافته¬های پژوهش حاضر نشان می¬دهد عملکرد تحصیلی دانشجویان باوجود عدم وجود همیار تقلب در آزمون¬های الکترونیکی حضوری بیشتر از آزمون¬های الکترونیکی غیرحضوری در ایام کرونا است. این یافته مفروضه¬هایی را مطرح می¬کند اول، همیار تقلبی وجود ندارد؛ دوم، اگر وجود دارد اثر آن نه‌تنها مثبت نیست بلکه منفی است؛ سوم، کیفیت آموزش الکترونیکی کرونایی در حدی پایین بوده که همیار تقلب هم نتوانسته جبران کند؛ چهارم، شرایط آزمون کرونایی تا حدی استرس‌زا بوده که همیار تقلب هم نتوانسته جبران کند. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد به‌طورکلی حداقل در نیمسال کرونایی نه‌تنها نباید نگران تقلب بود بلکه باید نگران حق ضایع‌شده دانشجویان بود. آنچه برای نیمسال آتی پیشنهاد می¬شود استفاده از راهبرد ارزشیابی مستمر و متنوع نه برای جلوگیری از تقلب بلکه برای جلوگیری از تضییع حقوق دانشجو است؛ از طرفی استفاده از این راهبرد برای ارتقاء کیفیت آموزش الکترونیکی نه‌تنها ضروری بلکه یک اصل حیاتی است