میانجی‌گری هوش هیجانی در رابطه میان استرس در دوران کووید-۱۹ و بهره‌وری کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی

Abstract

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر استرس بر عملکرد فردی در دوران کووید 19با نقش میانجی هوش هیجانی میباشد. مطالعۀ حاضر از نظر هدف، جزو تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، جزو تحقیقات توصیفی میباشد. این پژوهش در میان کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی به تعداد 250نفر انجام گرفته است. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد حجم نمونه 152نفر به دست آمد که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامههای استاندارد جمعآوری شده است. برای سؤالات مربوط به استرس ناشی از کووید 19از پرسشنامه تورسن و همکاران ( ،)2010برای سؤالات مربوط به متغیر عملکرد فردی از پرسشنامه روماس ویلاگراسا ( )2019و همچنین برای سؤالات مربوط به متغیر هوش هیجانی از پرسشنامه ونگ و لاو ( )2002استفاده شده است. برای بررسی روایی صوری ابزار گردآوری دادهها، ضمن استفاده از پرسشنامههای استاندارد، از نظر و تأیید صاحبنظران کمک گرفته شد و همچنین پایایی پرسشنامه نهایی نیز با روش آلفای کرونباخ 0/805و مطلوب گزارش شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزارهای آماری SPSSو AMOSتحلیل شدند و فرضیات به روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که استرس ناشی از کووید- 19بر عملکرد فردی کارکنان و هوش هیجانی آنان تاثیر منفی دارد؛ در حالی که هوشهیجانی بر عملکرد فردی کارکنان، اثر مثبت و معناداری دارد و همچنین هوش هیجانی در رابطه بین استرس ناشی از کووید- 19و عملکرد فردی کارکنان نقش میانجی ایفا می کند.