نویسندگان | محسن آیتی,سیما قرانی سیرجانی,سیدحسن,محمدعلی رستمی نژاد |
---|---|
نشریه | پژوهش های برنامه درسی |
شماره صفحات | ۲۰۶-۲۳۶ |
شماره سریال | ۱۲ |
شماره مجلد | ۱ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۲۲ |
نوع نشریه | الکترونیکی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی جاری تصمیم گیری اعضای هیأت علمی در برنامه ریزی در سطح کلاس درس است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش داده بنیاد انجام گرفت. جامعه آماری در تحقیق کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه بیرجند بودند که 21 نفر از اساتید از طریق نمونه گیری هدفمند و به شیوه ملاک محور انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. برای تأمین روایی و پایایی از معیارهای لینکن و گوبا استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده سی و دو مفهوم محوری و سیزده مقوله منتخب است که در قالب مدل پارادیمی شامل فقدان جهت گیری علمی در تصمیم گیری های کلاسی به عنوان مقوله ی محوری و شرایط علی (عوامل فراسازمانی، محیطی و انگیزش)، عوامل زمینه ای (مشتمل بر محورهای عوامل رفتاری، عوامل برنامه ای و پشتیبانی)، شرایط مداخله ای تسهیل گر (عوامل مدیریتی، ساختاری و رفتاری)، شرایط مداخله گر محدودکننده (چالش های سازمانی- محیطی و موانع اجرایی)، راهبردها (تصمیمگیری مبتنی بر ساختار پیشین، تصمیمگیری موقعیتی، تصمیمگیری مبتنی بر تفکر محافظه کارانه و تصمیم گیری تعاملی) و پیامد (کاهش اثربخشی و کارایی) سازمان یافت.
tags: اعضای هیأت علمی تصمیم گیری برنامه ریزی درسی داده بنیاد