مهاجران اقلیمی، پیامد تغییر اقلیم در کانون های جمعیتی کناره لوت و شکل گیری حفره امنیتی در شرق کشو ر

چکیده مقاله

مهاجران اقلمی پدیده ای نوظهور است که در دههی اخیر در پی گرماها و خشکسالی های بی بازگشت در دشت سیستان رخ داده است و به تبع آن هزاران نفر از ساکنین روستاها و شهرهای کوچک مکان دیگری برای ادامه زندگی و معیشت انتخاب نموده اند. این منطقه روزگاری شرایط مطلوبی زیست پذیری داشت اما اکنون، تحت تلاقی ب ی امان خشکسالی، گردوغبار و بادهای شدید، ورشکستگی و گرسنگی ، جمعیت در حال ترک منطقه است. تقریباً همه در اینجا درجات ی از عدم اطمینان در مورد اینک ه وعده غذایی بعدی آنها از کجا خواهد آمد را تجربه م ی کنند. انتخاب های جدیدی و سیاس ت های جدیدی در حال حاضر در زمینه مهاجران اقلیمی در حال شکل گیری است. ما بر تغییرات اقلیمی در دشت سیستان تمرکز کرده و از دادههای آب و هوایی و توسعه اقتصادی برای بررسی ط ی ف وسیعی از سناریوها استفاده کردیم. مدل ما پیشبین ی م یکند که مهاجرت بدون توجه به آب و هوا هر سال افزایش م ییابد، اما با تغیی ر آب و هوا، میزا ن مهاجرت به طور قابلتوج هی افزای ش م ییابد. در شدیدترین سناریوهای اقلیمی، بیش از 200 هزار نفر از مهاجران در طول در طول 20 سال آینده به سمت زاهدان، چابهار، بیرجند و مشهد خواهند رفت و در این منطقه حفره امنیتی ایجاد خواهد شد. تنها راه کاهش ب یثباتکنندهترین جنبهها ی مهاجرت دست هجمعی اقلیمی، آمادهسازی برا ی آن است، و آمادهسازی مستلزم مدیریت بحران و آینده نگری دقی قتری از این است که مردم احتمالاً به کجا و چه زمان ی می روند. .