بررسی تغییرات زمانی غلظت ذرات گردوغبار در هوای شهرستان زابل با استفاده از شاخص

چکیده مقاله

مقدمه و هدف: طی دهه گذشته، جامعه علمی متوجه تأثیرات مهم گردوغبار موجود در هوا بر آب وهوا، سلامت انسان، محیط زیست و بخ شهای مختلف اقتصادی اجتماعی شده است. رابطه بین غلظت گردوغبار و سلامت انسا نها یک رابطه معکوس است، به طوری که با افزایش غلظت گردوغبار بر تعداد مبتلایان به بیمارهای قلبی و تنفسی افزوده و سلامت انسان به طوری جدی تهدید م یشود. یکی از بلایای طبیعی که شهرستان زابل را به دلیل موقعیت جغرافیایی و نزدیکی آن با بستر خشک تالاب هامون تحت تأثیر قرار می دهد، پدیده نامطلوب طوفان های گردوغباری است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تغییرات زمانی غلظت گردوغبار در دوره 10 ساله در شهرستان زابل است. روش کار: به منظور بررسی آلودگی هوا در شهر زابل غلظت ذرات گردوغبار ) PM10 ( در دوره زمانی 10 ساله از سال 1389 تا 1398 با استفاده از دستگاه های ثابت سنجش آلودگی هوا اندازه گیری شد. تمام داد هها به صورت متوسط روزانه و سالانه مرتب و تغییرات آن در این بازه زمانی بررسی شد. به منظور بررسی تغییرات کیفی هوا، داد ههای مدنظر بر اساس شاخ صهای استاندارد کیفیت هوا AQI محاسبه و تجزیه وتحلیل شدند. یافت هها: طی دوره مطالعه، میانگین غلظت سالانه PM10 از سال 1389 تا 1398 به ترتیب 405 ، 425 ، 451 ، 659 ، 532 ، 152 ، 222 ، 196 ، 170 و 67 میکروگرم بر مترمکعب بوده است. بیشترین مقدار غلظت ذرات مربوط به فصل تابستان 1395 با متوسط 4932 میکروگرم بر مترمکعب تعیین شد که به دلیل وقوع طوفا نهای 120 روزه و بستر خشک تالاب هامون و انتقال ذرات گردوغبار اتفاق م یافتد. نتیج هگیری: بر اساس استاندارد، غلظت ذرات معلق PM10 نباید از 150 میکروگرم بر مترمکعب تجاوز کند. این در حالی است که این مقدار طی دوره 10 ساله چندین برابر حد استاندارد بوده و در بیشترین مقدار اندازه گیری شده به 33 برابر حد استاندارد رسیده است