نویسندگان | سمیه حمیدی,ریحانه نورمحمدی,حسین فرزانه پور |
---|---|
نشریه | پژوهشنامه انقلاب اسلامی |
شماره صفحات | ۱۵۳-۱۷۱ |
شماره سریال | ۱۳ |
شماره مجلد | ۴۶ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۲۳ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
هدف: مفهوم شهروندی اولین بار با ورود گفتمان مشروطه در ساحت سیاسی از سوی منورالفکران قاجار وارد ادبیات سیاسی ایران گردید. اما بهدلیل نبود زیرساختهای لازم و مؤلفههای ملتسازی این امر با شکست مشروطه از میان رفت. از آنجاییکه مفهوم حقوقشهروندی از عوامل مؤثر درساخت دولت-ملت است و همچنین توجه به حقوق ملت از ارکان حکومت مبتنی بر دموکراسی است؛ این مفهوم بر توسعه سیاسی و توزیع برابر منابع اثر مستقیم دارد. روششناسی پژوهش: نوشتار حاضر بر مبنای نظریه برایان ترنر برای فهم شهروندی و حقوق شهروندی در عصر پهلوی دوم کوشیده است تا با بهرهگیری از اسناد و منابع کتابخانهای و روش توصیفی-تحلیلی با بررسی موانع تحقق امر حقوقشهروندی در این دوره درصدد پاسخ به این سؤال است، که چگونه نادیده گرفتن حقوق شهروندی به شکلگیری انقلاب اسلامی منتج شد؟ یافتهها: یافتههای تحقیق نشان میدهد که علیرغم تلاش برای نوسازی و دگرگونی در ساختار اجتماعی ایران، تحولات چشمگیری در حوزه تحقق شهروندی در دوره پهلوی دوم در ابعاد مورد بررسی نظریه ترنر صورت نگرفته است. نتیجهگیری: دستاورد پژوهش بدین قرار است که به دلیل عدم توجه به حقوق سیاسی-اقتصادی، نابرابری در تخصیص منابع، شخصی شدن قدرت و در نهایت ناکارآمد بودن اعلامیه حقوق بشر کارتر و اجرای ناقص آن در ایران از موانع تحقق حقوق شهروندی بوده است.
tags: ایران پهلوی دوم حقوق شهروندی برایان ترنر انقلاب اسلامی