| نویسندگان | محمد حسین صیادی,نرگس سلمانی,محمدرضا رضائی |
| نشریه | زیست فناوری |
| شماره صفحات | 177-171 |
| شماره سریال | ۹ |
| شماره مجلد | ۲ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | ۲۰۱۸ |
| رتبه نشریه | ISI |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
چکیده
اهداف: کروم دارای آثار مخرب زیستمحیطی است و تاکنون روشهای
شیمیایی مختلفی برای حذف کروم مورد بررسی قرار گرفته است، اما هزینه
نسبتا محیطی باعث شده است تا از روشهای نوین برای ً بالا و مشکلات زیست
حذف کروم استفاده شود. هدف این پژوهش بررسی و بهینهسازی فرآیند جذب
سطحی کروم از محلول آبی با استفاده از نانوذرات پالادیوم بیوسنتزشده توسط
میکروجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس (platensis Spirulina (بود.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، نانوذرات پالادیوم با استفاده از عصاره
اسپیرولینا پلاتنسیس، سنتز و به روش طیفسنجی مادون قرمز، XRD و SEM
مورد بررسی قرار گرفتند. در فرآیند جذب سطحی کروم عاملهای pH ،زمان
تماس، غلظت اولیه کروم و مقدار جاذب بهینهسازی شد. همچنین ایزوترمهای
جذب کروم روی نانوذرات پالادیوم براساس آزمون مدلهای ایزوترم لانگمویر و
فروندلیچ تعیین شدند.
یافتهها: عصاره جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس توانایی سنتز نانوذرات پالادیوم را
داشت. مقادیر بهینه حذف کروم در pH معادل ۲ ،غلظت کروم ۱/۰میلیگرم در
لیتر، زمان تماس ۲۰دقیقه و غلظت جاذب ۵/۰گرم در لیتر بود. کارآیی حذف با
افزایش مقدار ماده جاذب افزایش یافت، بهطوری که وقتی مقدار ماده از ۰۱/۰گرم
به ۵/۰گرم افزایش پیدا کرد، درصد حذف از ۹/۶۸ %به ۱/۹۸ %تغییر کرد. RL برای
نانوذرات پالادیوم در محدوده ۹۵/۰-۱۷/۰ بود که نشان داد، مدل لانگمویر برای
جاذب کارآیی مناسبی داشت.
نتیجهگیری: نانوذرات پالادیوم بیوسنتزشده توسط میکروجلبک اسپیرولینا
پلاتنسیسکارآیی بالایی برای ازبینبردن کروم در محلولهای آبی دارد.
لینک ثابت مقاله