بررسی حقوقی سرمایه¬گذاری خارجی در صنعت گردشگری با نگاهی به قانون تشویق و حمایت سرمایه¬گذاری خارجی

چکیده مقاله

سرمایه¬گذاری خارجی، عامل رفع شکاف پس¬انداز- سرمایه¬گذاری، انتقال تکنولوژی و دانش فنی و توسعه بازار صادراتی محسوب می¬شود. از این¬رو امروزه کشورهای مختلف به ویژه در حال توسعه در یک محیط رقابتی به دنبال بسترسازی برای جذب سرمایه¬های خارجی هستند. یکی از صنایع مهم برای جذب سرمایه¬های خارجی، صنعت گردشگری است. با وجود فرصت¬های فراوان صنعت گردشگری در ایران، سهم این صنعت از سرمایه¬های خارجی محدود است، در حالیکه توسعه گردشگری در ایران علاوه بر تحصیل مزایای اقتصادی بسیار، برای بازیابی عظمت ایران در عرصه بین¬المللی نیز لازم است. محدود بودن جذب سرمایه¬های خارجی می¬تواند معلول عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و از جمله حقوقی باشد که در مقاله حاضر به بررسی حقوقی آن با تأکید بر قانون تشویق و حمایت سرمایه¬گذاری خارجی مصوب 1380 پرداخته می¬شود. یکی از مهم¬ترین عوامل موفقیت در جلب سرمایه¬های خارجی، وجود یک ساختار حقوقی جامع است. اگرچه قانون مزبور نسبت به قانون قدیم (قانون جلب و حمایت سرمایه¬های خارجی مصوب 1334) از نکات قوت خوبی برخوردار است، با این حال برای جلب سرمایه¬های خارجی لازم است تا موانع موجود در قانون اساسی نیز از سر راه سرمایه¬گذاری خارجی برداشته شود.