نگاهی حقوقی به عوامل موثر بر برون سپاری موفق در حوزه اب و فاضلاب

چکیده مقاله

برون¬سپاری به عنوان یکی از ابزارهای توسعه و ارتقای بهره¬وری در سال¬های اخیر مورد توجه قرار گرفته و در راستای سند چشم انداز 20 ساله کشور و قانون اجرای سیاست¬های کلی اصل 44 قانون اساسی برای کوچک¬سازی و کارآمدکردن دولت به اجرا درآمده است. خدمات حوزه آب و فاضلاب که عمدتاً شامل انتقال، تصفیه و توزیع آب شرب، جمع آوری، تصفیه و در صورت لزوم دفع فاضلاب و نیز خدماتی ضمنی همچون صدور صورتحساب، ساخت، طراحی، نگهداری و تعمیرات، مشاوره و مدیریت تجهیزات و امکانات می¬شود، غالباً در انحصار بخش دولتی بوده است. با این حال ملاحظات مالی از جمله درآمد ناشی از فروش دارایی¬ها و کاهش هزینه¬های مستقیم ارائه خدمات آب و فاضلاب دولت¬ها را به دخالت دادن بخش خصوصی در این حوزه تشویق نموده و فرصت¬های متعدی را برای حضور بخش خصوصی در این عرصه فراهم آورده است. اما باید دانست که خصوصی¬سازی و برون¬سپاری همواره نتایج موفقیت¬آمیزی به همراه نداشته است. از طرف دیگر ازآنجا که آب یکی از مسائل و نیازمندی¬های حیاتی انسان به¬شمار می¬رود، وارد کردن بخش خصوصی در این حوزه ملاحظات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خاصی را می¬طلبد که در این مقاله سعی شده است به برخی از ابعاد آن پرداخته شود. از جمله موانع موفقیت برون¬سپاری در حوزه آبفا، را میتوان در برگزاری نامناسب مناقصه¬ها و تأکید بیشتر بر قیمت پایین¬تر تا صلاحیت مناقصه گران، عدم شفافیت در فرایند واگذاری¬ها، نبود اطمینان از ثبات مقررات و عدم نظارت مناسب دانست که با اتخاذ راهکارهای مناسب و رفع این موانع، میتوان به نیل به اهداف به برون¬سپاری امید داشت.