صلاحیت هیأت حل اختلاف در دعاوی تابعیت

نویسندگانعاطفه آجری آیسک
نشریهدانشنامه حقوق ثبت احوال
شماره صفحات۶۹۱-۶۹۲
شماره سریال۱
شماره مجلد۱
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشار۲۰۲۱
رتبه نشریهISI
نوع نشریهچاپی
کشور محل چاپایران

چکیده مقاله

به موجب ماده 45 قانون ثبت احوال، هر گاه تابعیت افراد مورد تردید واقع گردد و مدارک لازم جهت اثبات آن ارائه نشود، مراتب برای اثبات تابعیت به شورای تأمین شهرستان ارجاع می¬شود. با توجه به دستورالعمل اجرایی ماده 45، که یکی از مهمترین مصوبات شورای عالی ثبت احوال است، چنانچه تابعیت ایرانی شخص مشکوک التابعه مورد تأیید شورای تأمین شهرستان قرار نگرفت، رأی شورای تأمین به هیأت حل اختلاف ارسال می¬گردد و این هیأت بعد از دریافت رأی شورای تأمین، شناسنامه وی را مبنی بر رد تابعیت فرد مشکوک¬التابعه باطل می-نماید. (بند 4 قسمت ب دستورالعمل مذکور) بنابراین یکی از مواردی که موجبات بی اعتباری سند سجلی و ابطال آن را از سوی هیأت حل اختلاف ثبت احوال فراهم می¬آورد، اعمال ماده 45 قانون ثبت احوال و دستورالعمل اجرایی آن است. در قانون مذکور، مرجعی جهت اعتراض از تصمیم شورای تأمین در صورت رد تابعیت، ذکر نشده است ولی رأی وحدت رویه شماره 658 مورخ 20/1/1381 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، رسیدگی به اعتراض به تصمیم شورای تأمین را در صلاحیت هیئت حل اختلاف گذاشته است، که این امر محل مناقشه است

لینک ثابت مقاله

tags: صلاحیت، هیئت حل اختلاف، دعاوی تابعیت