روایت دوتوک، فرصت غنیمتی به ارمغان آورده است تا هنرمندان، پژوهشگران و علاقمندان به فرهنگ و هنر ایرانی اسلامی، نگاه ویژه ای به سوی عروسک های بومی این سرزمین پرقدمت داشته باشند. از این میان، در پژوهش حاضر، «دوتوک»، عروسک بومی اهالی تاجمیر در خراسان جنوبی مورد تحقیق و تفحص قرار گرفته است. مجموعه اقدامات افتخارآمیز و امیدبخشی که در روستای تاجمیر و سایر مناطقی که محل اجرای پروژه بین‌المللی ترسیب کربن است، صورت گرفته، می توان به موفقیت پروژه هایی از این دست که با هدف اصلاح و ترمیم معضلات متعدد محیط‌زیستی در مهم‌ترین کانون‌های اقتصادی و جمعیتی ایران است، خوش بین بود. اینک دور از ذهن نیست که در مقیاس روستا و با همکاری اهالی صمیمی و ساده‌دل روستایی نیز می‌توان موفقیت‌های جهانی کسب نمود و در شهرهایی به گستره تهران و اصفهان هم می‌توان موضوع محیط زیست را به سامانی سودبخش و پرثمر رهنمون ساخت. عروسک از قدیمی ترین ساخته های دست بشر بوده که نشانه هایی از فرهنگ، آیین و سنن گذشتگان در دوره های مختلف تاریخی را به همراه دارد. عروسک ها در نمایش ها و مراسم آیینی چون مراسم باران خواهی، آفتاب خواهی، جشن بهار و تغییر فصول، نقش مهمی داشته اند. در واقع علاوه بر جنبه کاربردی عروسک که سرگرمی قابل توجهی برای کودکان است، شناخت هویت فرهنگی و تبلور آیین های ملی، دینی و بومی بواسطه ی شناخت این محصول هنری ارزشمند، میسر است. بر این اساس نگارندگان این پژوهش با معرفی عروسک دوتوک، به ساختار درونی و معانی پنهان و آشکاری قومی پرداخته اند و نگاهی به بازنمود هویت فرهنگی تاجمیر داشته اند. امید است پژوهشگران فرهنگ و هنر، با نگاهی ویژه به هنرهای سنتی به جنبه های بوم شناسی، جغرافیایی، زیبایی شناسی و نشانه شناسی بپردازند و همچنین میراث فرهنگی ملموس و ناملموس جوامع محلی در برنامه های آموزش هنر مورد توجه قرار گیرد.