نویسندگان | محمد اکبری,ابوالقاسم رضوانی,هادی پورشافعی,محمدعلی رستمی نژاد |
---|---|
نشریه | پژوهشنامه اخلاق |
شماره صفحات | ۱۵۳-۱۷۶ |
شماره سریال | ۵۴ |
شماره مجلد | ۱۴ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۲۲ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر شناسایی اخلاق آموزش در فضای مجازی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، کیفی و از نوع قوم نگاری مجازی بود. جامعه پژوهش ۱۳۹۹- شامل آموزگاران ابتدایی شهرستان خاش بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ مشغول آموزش مجازی دانش آموزان بودند. پژوهشگر با رضایت معلمان در گروه کلاسی مجازی آنان به عضویت درآمد، مدت سه ماه آموزش های درسی و تربیتی را مشاهده کرد. روش نمونه گیری هدفمند در دسترس و گردآور ی داده ها به طریق مشاهده و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. داده ها با روش تحلیل محتوای استقرایی، تحلیل گردید. با توجه به یافته های مطالعه، مؤلفه های اخلاقِ آموزش مجازی در سه بعد و هفت عامل طبقه بندی شد که شامل: حفظ حریم خصوصی و کرامت انسا نی، حفظ امنیت خاطر و آرامش ذهن ی، و رعای ت فرهنگ درست کار ی و امانت داری می باشند. نتایج می تواند جهت برنامه ریزی و تنظیم استراتژی های کلان حوزه اخلاقِ آموزش مجازی توسط سیاست گذاران و ذینفعان نظام آموزشی کشور به کار آید.
tags: اخلاق آموزش، آموزش مجازی، اخلاق فناوری اطلاعات؛ قوم نگاری مجازی.