در عصر متحول امروز، دیگر سخن از «اهمیت» تربیت نیست، بلکه «فوریت» آن و در بیانی فراتر، سخن از «معجزه» تربیت است. اگرچه تربیت نمی‎تواند به تنهائی در تغییر زمینه‌های نامساعد اجتماعی به‎عنوان یگانه راه‎حل تلقی شود، اما باید باور نمود که معجزه تربیت می‎تواند به‌مانند معجزه آفرینش انسان، شگفتی‎های باور‌نکردنی بیافریند. باتربیت است که آدمی‌زاده، انسان می‎شود و گوهر وجودی انسان رشد می‎یابد. انسانیت انسان در گِرُوِ تربیت است، انسان با تربیت است که معنا می‎یابد. برای نظام های آموزشی رویکرد و کنش تربیتی مهم است. اما منظور از تربیت چیست؟ تصویر و تصور مربیان و معلمان از تربیت و اهداف آن کدام است؟ وجه تمایز تربیت از تعلیم چیست؟ جایگاه و نقش معلم چیست؟ و چه صلاحیت ها و شایستگی‌هایی باید داشته باشد؟ تربیت، یادگیری، آموزش و تدریس چه ارتباط به حرفه دارد؟ اصولاً حرفه چیست؟ چرا حرفه گرایی برای عمل تربیت ضرورت دارد و منظور از توسعه حرفه ای چیست؟ تربیت، از آن دست فعالیت‌هایی ارزشمند است که نیازمند دانش، نگرش، تعهد و اقدام حرفه‎ای است. این کتاب با بررسی موضوع تربیت و تقدم آن بر تعلیم و برخی ابزارهای آن به تبیین مفاهیم کلیدی «تربیت»، «یادگیری»، «تدریس»، «حرفه» و «توسعه حرفه ای معلم» دارد. با اذعان به اینکه هیچ تعلیم و تربیتی نمی‎تواند فراتر از سطح توان معلمان خود پیشرفت کند، هیچ اصلاحی نمی‎تواند بدون همکاری و مشارکت فعال معلمان موفق شود و هیچ کشوری نمی‎تواند ادعا کند که از معلمان خودش، پیشرفته‌تر است. ملتی که از یک آموزش و پرورش خوب و پیشرفته بهره بگیرد به همه چیز خواهد رسید.